Vijf en twintig november van het aflopen jaar was ik bij Jan en Katrien om een verhaal te maken over zijn leven. Verhalen over zijn jeugd, hoe het was op de Polderdyk aan het toen pas net drooggelegde Rohelster wide. Verhalen over de oorlog hoe hij als kind achter de dijk van het Tjeukemeer zag hoe “vliegtuigen op boten” landden op het water. Zijn vertrek naar Joure in 1953 en terugkomst naar zijn geliefde geboortegrond de Ouwstertrijegean in 1985. Het verlies van zijn eerste vrouw Klaske op 28 jarige leeftijd met daaraan gekoppeld het alleen achterblijven met de zorg voor twee kleine kinderen. Dit was een zware last. Maar ook over het geluk wat hij daarna vond met Katrien.
De laatste jaren zat Jan, zoals hij het zelf zei, wat in de “lytse loege”, wat hem niet zelden opstandig maakte. Maar ook in deze periode was Katrien zijn steun en toeverlaat. Veertien dagen terug heeft hij het resultaat van de opnames nog mogen zien.
In een leven na de dood geloofde Jan niet. “De brân deryn” waren de laatste woorden van Jan tijdens het interview.
Jan Hendrik ten Boom is 81 jaar geworden.