Jelle de Jong, 70 jaar oud, heeft 55 jaar van zijn leven gewijd aan het rijden van de legendarische SRV-wagen door de Friese dorpen. De SRV-wagen was ooit hét symbool van de rijdende winkel, die mensen in afgelegen gebieden van hun dagelijkse boodschappen voorzag. Maar na tientallen jaren is het nu tijd voor de laatste rit. Of toch niet helemaal?
De SRV-Wagen gaat met pensioen
“De wagen is gewoon op,” begint Jelle rustig. “De accu is kapot, de koeling werkt niet meer goed, en de banden zijn niet meer te krijgen. Het was duidelijk dat het niet meer te doen was. De kosten voor het onderhoud waren te hoog, en ik wilde niet het risico lopen dat ik onderweg stil zou komen te staan.” Na jaren intensief gebruik had de bus zijn beste tijd gehad. Het was een vertrouwd gezicht in de regio, maar Jelle besloot voor de zomer de wagen met pensioen te sturen.
Toch betekent dit niet dat Jelle stopt met werken. Ondanks het einde van de SRV-wagen, blijft hij zijn klanten bedienen. “Ik ben niet van plan helemaal te stoppen. De klanten die ik al jaren heb, rekenden altijd op me. En veel van hen kunnen niet makkelijk naar de winkel komen, dus ik blijf ze helpen.” Jelle rijdt straks met zijn camper of een andere wagen, afhankelijk van wat beschikbaar is. “De camper is een oudje, maar zolang hij het doet, gebruik ik hem om de bestellingen af te leveren. We gaan toch niet op vakantie, dus kan hij wel voor dit werk gebruikt worden.”
De magie van de rijdende winkel
Jelle heeft 55 jaar lang een rijdende winkel verzorgd. Hij is het vertrouwde gezicht voor de mensen in Friesland, die hun boodschappen op deze manier halen. “Vroeger was het een heel andere tijd. Mensen hadden geen koeling thuis, dus moesten wij alles zelf goed bewaren en afleveren. De SRV-wagen was een levensader voor veel mensen, vooral voor ouderen of mensen die ver weg van winkels woonden,” zegt Jelle.
De SRV-wagen was meer dan alleen een bus met producten. Het was een stukje cultuur, een rijdende supermarkt die niet alleen voorzag in de behoefte aan producten, maar ook een belangrijke sociale functie vervulde. “In de jaren ’70, toen het hard sneeuwde, was ik vaak de enige die door de sneeuw kon rijden om de mensen hun boodschappen te brengen. We hadden toen nog geen supermarkten in de dorpen. Mensen rekenden echt op ons,” herinnert Jelle zich.
Jelle en zijn collega’s hadden in die tijd het alleenrecht om bepaalde producten, zoals zuivel, te verkopen. “We waren de melkboer, het was een stukje vakwerk. Wij hadden de speciale vergunningen voor die producten, en de mensen kwamen echt voor ons,” zegt hij met een glimlach. Het contact met de klanten was altijd de belangrijkste reden voor zijn werk. “Het is altijd fijn om buiten te zijn en met mensen te praten. Het contact met de klanten is het mooiste van dit werk.”
De klanten begrijpen het
Toen Jelle zijn klanten vertelde dat hij zou stoppen met de SRV-wagen, waren de reacties gemengd. “De meeste mensen begrepen het wel. Ze waren een beetje verbaasd, “Veel mensen dachten zelfs dat het een 1 aprilgrap was.” Jelle heeft echter niet het idee dat hij echt stopt. “Ik blijf voor de mensen zorgen die dat nodig hebben.”
Jelle is een nuchtere Friese man, die liever geen grote aandacht trekt. Toch heeft hij door de jaren heen wel een zekere bekendheid verworven, vooral omdat hij het vak zo lang heeft uitgeoefend.
Een uitstervend vak
De SRV-wagen was ooit een gangbare manier van boodschappen doen in veel landelijke gebieden, maar de tijden zijn veranderd. De supermarkten hebben deze rol overgenomen en het aantal actieve SRV-mannen is in Friesland inmiddels sterk afgenomen. “Ik denk dat er nog maar een stuk of drie of vier mensen actief zijn in Friesland die hetzelfde werk doen. Het is een uitstervend vak, net als de postbode of de kolenboer. Alles heeft zijn tijd,” zegt Jelle.
Toch blijft hij met zijn werk doorgaan, zolang het kan. “Zolang ik kan, blijf ik mensen helpen. Ze rekenen op me, en ik wil er voor ze zijn. Het is mooi om te zien dat je voor je klanten iets kunt betekenen,” zegt Jelle.