Het lijkt een hele overschakeling, van een eiland naar een pittoresk havenstadje. Maar eigenlijk hoefde ze helemaal niet lang te wennen.
“Als je door Enkhuizen loopt en je spreekt met mensen in Enkhuizen en je ziet wat hier allemaal gebeurt”, vertelt Hoekstra.
“Je ziet de oude Friesland in de haven liggen. Dan voel je je toch een beetje thuis als je van Terschelling komt.”
Hoekstra vertrok een jaar geleden van Terschelling. Na tien jaar eindigde haar wethouderschap op zijn zachtst gezegd roerig. Ze heeft geen moment spijt gehad van haar vertrek.
“Als je ergens al tien jaar wethouder bent, ook nog van buiten, want ik woonde natuurlijk officieel niet op Terschelling, dan is dat best al heel lang”, vertelt Hoekstra.
“Dus ik had ook nooit verwacht toen ik daar begon dat ik daar tien jaar zou gaan zitten. En het wordt dan op een gegeven moment ook tijd dat dan weer andere mensen het overnemen.”
Hoekstra wilde na haar vertrek snel weer wat anders gaan doen. “Het is ook niks voor mij om niet echt een doel te hebben zoals ik dat nu heb.”
“Het heeft mij altijd geboeid om in ieder geval iets te gaan doen weer in het openbaar bestuur.” En dan het liefst als burgemeester.
“Omdat ik daarmee uit het politieke kom. Want daar was ik op een gegeven moment ook wel een beetje klaar mee, eerlijk gezegd.”
Dat lukte dus in Enkhuizen, waar ze nu een halfjaar burgemeester is. En waar ze zich snel thuis voelde. “Het lijkt heel erg op elkaar. Terschelling heeft natuurlijk toch wel een heel ander karakter in verband met de natuur en dergelijke.”
“Maar de mensen en de gedachte, dat lijkt best wel heel veel op de mentaliteit van de Terschellingers. En daar heb ik me altijd heel prettig bij gevoeld. Dus ik voelde me hier ook meteen thuis.”
Wel heel anders is de constructie waar Enkhuizen in zit: de gemeente zit in een ambtelijke fusie. Dat betekent dat honderden ambtenaren werken voor zowel Enkhuizen als Drechterland en Stede Broec.
Zo’n constructie zou volgens Hoekstra ook voor de Waddeneilanden goed kunnen werken. “Ik denk dat het heel verstandig zou zijn om daar eens goed naar te kijken. We hebben dat in het verleden ook wel eens in verkiezingsprogramma’s naar voren gebracht.”
“Als ik dan heel eerlijk ben, ik kijk naar Vlieland en Schiermonnikoog en ik zie hoe klein dat is. Dan denk ik dat je misschien toch ook nog wel eens wat verder mag kijken dan alleen maar een ambtelijke samenwerking, want het is voor zulke gemeenten ook heel erg lastig.”
“Maar om elke vier jaar te zorgen dat er weer een frisse gemeenteraad zit, kennis van zaken, het wordt steeds moeilijker”, zegt Hoekstra. “Ik denk dat ze er wel over na mogen denken. Maar dat is nu lekker aan hun.”
Ondertussen worden er straks in haar thuisregio Fryslân heel wat burgemeesters gezocht. Maar Hoekstra denkt er niet aan om terug te keren. “Ik was niet van plan om nog ergens anders te gaan solliciteren.”
Zelfs niet in De Fryske Marren, waar ze vandaan komt. “Ik heb geen moment gedacht: goh wat is het nou jammer dat ik in Enkhuizen zit, want dan had ik liever ergens anders gezeten. Geen moment.”
Want in Enkhuizen zit ze echt op haar plaats. “Dit is het type gemeente waar ik me heel erg thuis voel. En het is ook wel eens goed om een beetje buiten Fryslân te kijken.”